Andries Noback
In 2006 startte ik met Autitude, de eerste praktijk voor levenscoaching in de regio Ede.
Aanleiding hiervoor waren de niet altijd positieve ervaringen in de zorg met mijn zoon, die PDD-NOS heeft. Ik vond dat het anders en beter kon, meer passend bij mensen met autisme.
Op dat moment zat ik al 20 jaar in het agrarisch onderwijs. Mijn wijze van lesgeven was coachend en praktisch. En door de ervaringen met mijn zoon en mijn activiteiten voor de Nederlandse Vereniging voor Autisme, had ik al veel ervaring met het begeleiden van mensen met ASS. Daarmee was de overstap naar mijn praktijk niet zo groot.
Voor een meer theoretische onderbouwing heb ik de masteropleiding autismespecialisme gedaan bij Fontys (MSEN).
De mens centraal
De mens is voor mij belangrijk. Daar kan autisme een onderdeel van zijn, net zoals andere levenservaringen die ieder mens heeft. Dat is altijd mijn vertrekpunt: de persoon die voor mij staat met alle bagage in zijn rugzak, die je in een leven verzamelt. Hoe kun je die bagage beter dragen en kan er misschien ook iets uit de rugzak?
Als coach stuur ik op eigen regie en maximale zelfstandigheid, op alle levensgebieden en in alle levensfasen.
Deze aanpak, zoals beschreven in ‘Balanceren op de levenslijn’, noemen we tegenwoordig levenscoaching.
Ik pas dit al sinds de start van Autitude in 2006 toe.
Door mensen op die manier ruimte en vertrouwen te geven, groeien ze en blijkt vaak dat zij veel meer kunnen dan zijzelf en hun omgeving dachten.
Het resultaat kan nooit fout zijn, hooguit anders dan verwacht. Door daarop te vertrouwen ontstaat er ruimte om te leren en stappen te maken.
Breder kijken naar mensen
Mijn werk met mensen met autisme riep vragen op over mensen in het algemeen.
Hoe zit het menselijk brein, maar ook het menselijk lichaam in elkaar? Wat vormt iemand en wat doen ervaringen uit het verleden met je? Welke rol speelt voeding en welke invloed heeft de directe omgeving?
Zijn mensen met autisme echt zo anders dan mensen zonder autisme? Of leggen we elkaar steeds meer beperkingen op, waardoor mensen (met en zonder beperking) steeds vaker in de knel komen?
Voor een antwoord op die vragen en voor mijn eigen ontwikkeling volgde ik de 3-jarige opleiding bij het Instituut voor Toegepaste Integrale Psychologie (ITIP).
Wat voor mij duidelijk werd, is dat het lichaam vaak heel goed aangeeft wat de oorzaak is van klachten. Door aandacht te geven aan die lichaamsdelen waar spanning zich opbouwt, komt die spanning los en ontstaat er ruimte in je lichaam en in je hoofd.
Om dat proces te ondersteunen heb ik massagecursussen gevolgd en de training Buitencoaching bij de buitenpsychologen.